Plastyka przepukliny
skuteczna metoda przywrócenia sprawnościPlastyka przepukliny to zabieg chirurgiczny, którego celem jest zamknięcie ubytku w powłokach brzusznych i wzmocnienie ich struktury. Przepuklina powstaje, gdy fragment narządu lub tkanki wydostaje się poza naturalne granice mięśni. Najczęściej pojawia się w okolicy pępka, blizny pooperacyjnej lub pachwiny. Może powodować ból i dyskomfort, a w niektórych przypadkach prowadzi do groźnych powikłań.
Podczas operacji chirurg odprowadza przepuklinę na właściwe miejsce, a następnie wzmacnia osłabione tkanki. W wielu sytuacjach wykorzystuje przy tym specjalną siatkę chirurgiczną. Dzięki temu możliwe jest skuteczne zamknięcie ubytku i zmniejszenie ryzyka nawrotu. Dobór techniki zależy od rodzaju i wielkości przepukliny oraz od stanu zdrowia pacjenta. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu – miejscowym, przewodowym lub ogólnym.
Rekonwalescencja trwa zazwyczaj od kilku dni do kilku tygodni. W tym czasie pacjent stopniowo wraca do codziennych aktywności, unikając jednak dużego wysiłku fizycznego. W rezultacie plastyka przepukliny pozwala na wzmocnienie ściany brzucha, zmniejszenie ryzyka nawrotu oraz poprawę komfortu życia.
Wskazania/Przeciwskazania
Najczęściej zadawane pytania
Kiedy rozważyć plastykę przepukliny i jaki jest cel operacji
Zabieg zaleca się, gdy uwypuklenie w powłokach brzusznych powiększa się, powoduje ból lub dyskomfort, a także wtedy, gdy istnieje ryzyko uwięźnięcia zawartości przepukliny. Celem operacji jest odprowadzenie tkanek na właściwe miejsce, zamknięcie ubytku w ścianie brzucha oraz wzmocnienie tej okolicy tak, aby ograniczyć ryzyko nawrotu i przywrócić pełen komfort codziennego funkcjonowania.
Jak przebiega operacja i od czego zależy dobór techniki
W zależności od rodzaju i wielkości przepukliny oraz stanu tkanek chirurg wykonuje plastykę metodą otwartą lub laparoskopową. Po odprowadzeniu przepukliny wzmacnia się ścianę brzucha szwami własnymi tkanek lub z użyciem siatki syntetycznej, co poprawia trwałość zamknięcia. Cięcia planowane są tak, aby były możliwie dyskretne, a cały zabieg przeprowadza się w znieczuleniu dobranym do zakresu operacji i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Rekonwalescencja, ograniczenia pooperacyjne i spodziewane rezultaty
Po operacji typowe są przejściowy ból i niewielki obrzęk okolicy rany, które ustępują wraz z gojeniem. W pierwszych tygodniach zaleca się unikanie dźwigania i intensywnego wysiłku, stopniowy powrót do aktywności oraz dbałość o pielęgnację blizny i kontrolę masy ciała. Większość pacjentów szybko odczuwa poprawę stabilności powłok brzusznych i zmniejszenie dolegliwości, a wzmocnienie ściany brzucha przekłada się na mniejsze ryzyko nawrotu i większy komfort w życiu codziennym.